Dochodzenie w sprawie naruszenia

Dochodzenie w sprawie naruszenia przepisów to dochodzenie prowadzone przez urzędnika kontroli imigracyjnej w celu ustalenia, czy istnieją podstawy do deportacji, lub w drodze przesłuchania podejrzanych i świadków, które może zostać przeszukane i zatrzymane na podstawie nakazu wydanego przez sąd rejonowy lub sędziego sądu doraźnego.

Noclegi

Jeżeli funkcjonariusz kontroli imigracyjnej ma podstawy podejrzewać, że podejrzany kwalifikuje się jako podstawa do wydalenia, a cudzoziemiec nie należy do kategorii osób objętych nakazem wyjazdu, zwraca się do głównego urzędnika imigracyjnego z wnioskiem o wydanie postanowienia o zatrzymaniu zamówienie. Jeżeli główny śledczy wyrazi na to zgodę i wyda postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, podejrzanemu można przedstawić postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania i umieścić go w schronisku itp. Okres zatrzymania wynosi 30 dni, ale w przypadku nieuniknionych okoliczności może zostać przedłużony do 30 dni.

Nawet w przypadkach, gdy zastosowanie mają podstawy do deportacji, osoby, które zamierzają wrócić do swojego kraju i od których oczekuje się stawienia się w lokalnym urzędzie imigracyjnym itp. oraz powrotu do swojego kraju za własne środki, będą podlegać nienaruszaniu Ustawa o kontroli imigracyjnej.Jeżeli nie ma podejrzeń popełnienia przestępstwa, podejrzany może zostać przesłuchany w domu bez zatrzymania.

Badanie

Urzędnik kontroli imigracyjnej przekaże podejrzanego inspektorowi imigracyjnemu wraz z dokumentacją i dowodami w ciągu 48 godzin od zatrzymania podejrzanego. Inspektor imigracyjny, który otrzymuje decyzję o ekstradycji, sprawdza otrzymane akta i dowody oraz przesłuchuje podejrzanego, aby ustalić, czy spełnia on podstawę do deportacji. Jeżeli w wyniku badania okaże się, że nie ma podstaw do wydalenia, podejrzany zostanie niezwłocznie zwolniony.

W przypadku ustalenia, że ​​wobec podejrzanego obowiązuje nakaz wyjazdu, zostanie on przystąpiony do procedury wydania nakazu wyjazdu, a podejrzany zostanie zwolniony niezwłocznie po otrzymaniu nakazu wyjazdu. Jeżeli okaże się, że podejrzany podlega deportacji, zostanie on o tym fakcie poinformowany i otrzyma prawo do przesłuchania. Jeżeli podejrzany podda się zaświadczenia, główny śledczy wyda postanowienie o wydaleniu.

Przesłuchanie ustne

Jeżeli podejrzany sprzeciwia się poświadczeniu, może w terminie trzech dni od dnia zawiadomienia o poświadczeniu zwrócić się o przesłuchanie do funkcjonariusza specjalnego. Specjalny funkcjonariusz dochodzeniowy bada odpowiednie dokumenty, przesłuchuje podejrzanego i przeprowadza przesłuchanie, aby ustalić, czy w ustaleniach sędziego imigracyjnego są jakieś błędy. Jeżeli okaże się, że w ustaleniach sędziego imigracyjnego wystąpił błąd i nie ma podstaw do deportacji, podejrzany zostanie natychmiast zwolniony.

Jeśli zostanie ustalone, że wobec podejrzanego obowiązuje nakaz wyjazdu, podejrzany zostanie poddany procedurze w sprawie nakazu wyjazdu i zostanie zwolniony natychmiast po otrzymaniu nakazu wyjazdu. Jeżeli zostanie ustalone, że nie popełniono błędu w ustaleniu, że podejrzany podlega deportacji, zostaniesz o tym poinformowany i otrzymasz prawo do sprzeciwu. Jeżeli podejrzany podda się wyrokowi, główny sędzia wyda postanowienie o wydaleniu.

Złożenie sprzeciwu

Jeżeli podejrzany wniesie sprzeciw od wyroku, może wnieść sprzeciw do Ministra Sprawiedliwości w terminie trzech dni od dnia doręczenia wyroku. Minister Sprawiedliwości lub wydelegowany przez Ministra regionalny urząd imigracyjny rozpatrzy odpowiednie dokumenty i przeprowadzi pisemną rozprawę w celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wniesienia sprzeciwu.

W przypadku ustalenia, że ​​istnieją podstawy do sprzeciwu i nie ma podstaw do wydalenia, podejrzany zostanie zwolniony. W przypadku ustalenia, że ​​wobec podejrzanego obowiązuje nakaz wyjazdu, przechodzi on do postępowania w sprawie nakazu wyjazdu, a po otrzymaniu postanowienia o wyjeździe zostaje zwolniony. Jeżeli sprzeciw zostanie uznany za bezpodstawny i nie zostanie udzielone specjalne zezwolenie na pobyt, główny egzaminator wyda postanowienie o wydaleniu. Minister Sprawiedliwości itp. może ubiegać się o zezwolenie na pobyt stały, choćby nie było podstaw do sprzeciwu, jeżeli dana osoba miała już wcześniej stałe miejsce zamieszkania w Japonii jako obywatel Japonii lub jeżeli jest ofiarą przemocy ludzkiej handel ludźmi itp. Jeżeli Minister Sprawiedliwości itp. uzna, że ​​zachodzą okoliczności wymagające specjalnego zezwolenia na pobyt, Minister Sprawiedliwości itp. udzieli danej osobie specjalnego zezwolenia na pobyt i niezwłocznie ją zwolni.

Wykonanie nakazu deportacji

Nakazy deportacji wydane przez głównego inspektora są wykonywane przez funkcjonariuszy kontroli imigracyjnej. Osoby, którym wydano nakaz deportacji, mogą opuścić Japonię na własny koszt za zgodą dyrektora ośrodka deportacyjnego lub głównego egzaminatora. Osoby podlegające deportacji zostaną zawrócone do swojego kraju.

Osoby, które są w stanie same pokryć koszty deportacji lub otrzymać kaucję, mogą w ciągu 10 do 14 dni opuścić kraj, nawet jeśli zostaną zatrzymane; jeżeli jednak nie będzie to możliwe, ze względu na repatriację zatrzymanych ze środków krajowych, ich zatrzymanie warunki mogą utrzymywać się przez długi czas.